Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
lisanən — ə. dilcavabı, şifahi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şifahi — ə. ağızdan olan; dilcavabı, söyləməklə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zəbani — f. şifahi, dilcavabı ə. cəhənnəmə gedənləri cəhənnəmə atan mələk … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağızdan — z. 1. Şifahi olaraq, yazı ilə deyil, dil ilə, dilcavabı. Ağızdan söyləmək. 2. Əzbər, əzbərdən. Şeri ağızdan bilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mühəyya — sif. <ər.> Mövcud olan, hazır olan; mövcud, hazır. Böyük şəhərdə . . dünyanın hər bir neməti, yeməli və içməli qəbilindən . . həməvaxt şəhər əhli üçün mühəyyadır. C. M.. Mühəyya etmək (qılmaq) – hazır etmək, hazırlamaq. <Rəiyyət> bizə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şifahi — sif. <ər.> Yazı ilə deyil, dil ilə; dilcavabı, ağızdan (yazılı əksi). Şifahi imtahan. Şifahi nitq. – Əlibəy haqqında şifahi və ya yazılı danışıqların neçə illik tarixi vardı. M. C.. ◊ Şifahi ədəbiyyat – bax folklor 1 ci mənada. Xalq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təfsil — is. <ər.> bax təfsilat. Qurşaq da, bilirsən ki, on arşın gərək olsun; Təfsilə nə hacət. M. Ə. S.. Macəranın təfsilini, inşallah, özüm gələndə dilcavabı nəql elərəm. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
